Ardından Sevgiliye Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Sen gidince anladım bendeki seni,
Sen gidince anladım bendeki yerini.

Ne kadar da bomboş kaldı içim,
Ne kadar da yalnız kaldı yüreğim.

Çok sanardım dostlarımı herşeyden çok,
Sen gidince anladım; hiç dostum yok.

Meğer bir senmişsin gözümü doyuran,
Meğer bir senmişsin boşluklarımı dolduran.

Şimdi viran şehre döndü yüreğim;
Ne bir sevenim var, ne senden başka sevdiğim.

Nasıl yıkılırmış insan, nasıl böyle bir anda?
Dün nelerim vardı; oysa şimdi çırılçıplak taşınmakta sevdam yarına.

Herşeyim olan sen şimdi yoksun,
Dönmezsin de biliyorum; gururlusun.

Haklısın gurur yapmakta ne diyayim?
Bıçak gibi vurdum duygularına; oyy ben öleyim.

Dönsende zaten neye yarar, bu yara kabuk tutmaz,
Biz unutsakta bütün bunları, yüreğimiz unutmaz.

Kaybedince anlıyormuş meğer insan,
Yeniden yaşanırmı sanki seni bulsam.

Değişmiyorsa birşeyler; değiştiremiyorsa bir şeyleri?
Kaybettikten sonra neye yarar, anlamak kaybedilenleri?

Ama; gel gör ki ateş düştüğü yeri yakıyor işte,
Adamı vicdan azabı yakıp yıkıyor birde.

Hakkını sana anlatmamın sebebi, vicdani bir muhasebedir,
Yoksa değerini şimdi anlamam neyi değiştirir.

Senden tek isteğim ve son isteğim;
Hakkını helal et rahat edeyim....