Ardından ölemedim. Şiiri - Zeynep Beşen

İnancımdan dolayı sevgili ben hiç yalnız olmadım,
Şimdi sen,yanımda olmadığın içinde,
Yalnızım diye yalana da baş vurmadım.
İnsan olmadığı şeyi olmuş gibi gösteremez değilmi.
Dediğim gibi ben hiç yalnız olmadım.
Önce sen yoktun,
Sonra sen oldun,
Sonra yine sen yok oldun..
Ben yalnız değilde sensiz kaldım..
Sensiz kalan yanlarımla hep beraber ağladım.
Ama ben hiç yalnız ağlamadım.
Ben onu bıraksam da,
Beni bırakmayan biri var ki;
Hem yaşama sebebim.
Hem ölme sebebim benim.
Özlediğim,susadığım,
Onu düşündükce daha çok hayran olduğum.
Biri var !
Bana benden yakın.
Yaramın ilacı olan.
ALLAH'ım var..
Kusuruma bak emi sevgilim
Ardından ölemedim.
Sen beni sevmiyormusun diye sorarsan.
Evet,bundan eminim ben seni seviyorum.
Ve bil ki bir yüreğe düşen her iz kalıcıdır.
Dediğim gibi ben hiç yalnız kalmadım,
Sadece kırıldım,kanadım,yaralandım.
Senin sayende.
Senli iken,sensiz kalındım.