Ardından mezopotamyalı zılgıtlar kopar

yürü git ardına bakmadan
eğretide olsa sahte bir gülüş iliştir
bal damlası gözlerinin bana bakmayan yamacına...

kasabalı çocuklarla bağıra çağıra söylediğimiz
o lirik türküde kayıp düştü dudaklarımın
sana çıkan dik yokuşundan

göz yaşına yaslı fersiz bakışlarım
bilinmedik lisanla ağıtlar yakar dövülesi dizleri
olmasa da

ardından mezopotamyalı zılgıtlar kopar...

geceler şimdi akıllara ziyan ıssızlık
içimde bir tutamlık sen artığı tuhaf ince bir sızı ...

notaları eksik
hüzzam makamında o malum beste bensiz sensiz

duyma sen yürü git ardında ses bırakmadan
aldırma içimde kıyametler koparken usul usul

sen git ...

ardına bakma sakın aldırma
kararan umutlarıma gri göz yaşı asarım
sadece yürü gerisi tın hiç olmadım ki nasılsa...

saçlarıma düşen aklar eylül sancılı kara kışlardan
geldiğinde bayram yeri o yollar gidişinden utanır...

her attığın adımda
biraz daha üşüyor avuçlarıma sığınmış sıcağın

gerisi yok bende hüzün boyalı kahırlar kalır
yarınlar adına aldanmışlıkların acısı içimde kalır bakma ardına yürü...

Hasan ODABAŞI