Dün gene kabrine vardım Dayım
Sessizce uzanmış yatıyordun
Derin derin gözlerime bakarak
Neden ben, neden... diye haykırıyordun.
Dün gene Kabrine vardım Dayım
Gene tutamadım gözyaşlarımı
İsyan ettim, gene kırdım sabır taşlarımı
Ağlama diye kızma bana, öyle çatma kaşlarını.
Dün gene kabrine vardım Dayım
Niyetim bir Fatiha okumaktı
Geçmişi düşünüp, biraz başucunda kalmaktı
Çok kalma ne olur dayanamam diyordun.
Dün gene kabrine vardım Dayım
İşte öylece yanında kaldım biraz
Ayrılırken yanından yavaş yavaş
Üşüyorum diyordun bu günlerde Havalar çok ayaz.... çok ayaz..
Şiir dünyam 11 ocak 2010
Nizamettin Çelik
Kayıt Tarihi : 1.12.2010 21:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nizamettin Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/01/ardindan-agliyorum-3-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!