(Çiçek'in ardından)
Ağlayan gözlerden yaş değil,
Kandır akan.
Hançer yarasından bin beter,
Yüreğini dağlayan.
Pembe düşler vurgun yemiş,
Tüm hayaller firarda.
Dil; Hz.Ali'nin kılıcı gibi keskin,
Her hecesiyle isyanda.
Kalkamıyor artık havaya,
Saçlarını yolan eller.
Açılamıyor dua için Tanrı'ya,
Dizlerini döven kollar.
Soldu, gitti O'nun gibi,
Gönül bahçesindeki çiçekler.
Hazin bir şarkı nakaratıdır şimdi,
Kurumuş, çatlak dudaklarında;
'...sabır ver Tanrım, sabır...' diyen.
Mahzun, yıkık ve de O'nsuz,
Yürek paralayan bir çığlık,
Yankılanıyor boş odalarda.
Kayıt Tarihi : 13.9.2007 14:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
=ARDINDAN= Şiirinizi de okudum.. Sonsuz duyulan acının dizelere yansırken, kişinin kahroluşunu vurgulamışsınız. Gerçekten böyle bir acınız varsa sizlere sabır diliyorum.. Korkmayın her geçen gün o sevdiğinizden uzaklaşmıyor, aksine ona yaklaşıyorsunuz !..
Sevgiler, saygılar....
TÜM YORUMLAR (1)