Bu dünya, bu koyup gittiğin dünya…
“Kahrın daniskasını dosttan gördüğün”
Kuşları; insanlarıyla haldaş,
Kuşlarına, insanlarına gönül verdiğin.
Kendini parçalarcasına sevdiğin,
Kendini dilim dilim böldüğün,
Bu çoşkun gönülle, bu mert yürekle
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta