Bu dünya, bu koyup gittiğin dünya…
“Kahrın daniskasını dosttan gördüğün”
Kuşları; insanlarıyla haldaş,
Kuşlarına, insanlarına gönül verdiğin.
Kendini parçalarcasına sevdiğin,
Kendini dilim dilim böldüğün,
Bu çoşkun gönülle, bu mert yürekle
Adını anmak güzeldi,
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Devamını Oku
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta