Ardından Şiiri - Uğur Bayram Gitgel

Günahsız bir ceninken nefes verdin can verdin
Ekmeğin buğusunu tattın lokmasıyla besledin
Şefkat ektin rahmine güç verdin benliğime
Acı çektin getirdin dünyanın kör talihine
Beni ilk sen kucakladın, bağrına ilk sen bastın
Süt oldun dudağımda helal oldun lâl oldun
Beni ilk sen öptün, ilk sen dövdün, ilk sen okşadın
Gecenin çekilmezliğini tattın hastalığımda
Ama bir ‘sensin’ demedin seni her uyandırışımda
Yağmurdan çamur toprak ham okul yollarında
Gider gelirdim, bilmezdim
Pencerede yolumu gözleyen bir yârim olduğunu
Bilmezdim en sevdiğim yemeği her yapışında
Saatlerce düşündüğünü
Bilmezdim gözünün nurunu her verişinde
Beni bronşitten koruyan hırkanın büyüsünü
Şimdi bilmediklerimi biliyorum
Ne yazar?
Bazı geceler erkek olurdum geç gelirdim
Geciken her saatte sen hep kadın olurdun
Ana olurdun, bilmezdim
Her başarımın ardında sen vardım gizlice
Her çuvallamamın karşısında sen vardın alenen
Gurbetin çekilmez hoyrat akşamlarında
Adını her andığımda son çareyle
İlk senin kulağın çınlardı
O yorgun yüreğin çocukça çırpardı
Ben yine bilmezdim, şimdi biliyorum
Ne yazar?
Sevgili var gül yüzlü ardı sıra ayrılık
Sevgili var aldatan sevgileri unutan
Gül yüzünde dikenler açan
O berrak tenine nefrete gölge vuran
Sevgili var ak saçlı kalbi yaralı
Sevgili var çehresi kırışmış yıllardan gayrı
Her çehresinde yüzünün matemini saklayan
Her mateminde derdini hiç açmayan
Hep bir yârin kokusunu aradım kozmetik raflarında
Güzelliğe meydan okuyan yapay göz boyalarının
Aldatıcı güzelliğine kandım
Mini etekli dilberlerin pususunda bekledim
Yaslanacak göğüsleri aradım, yaslandım, okşadım…
Günahların bilinmez derin âlemine daldım
Aslında,
O yârin kokusu cennetinde saklı ayakların altında
Ölümün sıcak soluğunda saklı ciğerimden ciğerine
Senin en mahrem güzelliğin şimdi gelinliğin
Gelinliğe benzeyen bembeyaz kefenin
Yaslanacak göğsün süt vermişti
Ne yazar?
Ana gibi yârim yok artık
Ne yazar?
İşte bu şair bozuntusu
Geri dönülmez yolculuğunun ardından
Sana şiir yazar
Ne yazar?

(Kasım 1997)