-Mehmet Tel’in aziz hatırasına-
Kurşuni bir gece
Karnı burnunda karanlığın
Acılar doğacak yaralardan
Kimsesizlikler sızacak eşikten rüzgarla
Bir yürek sızlayacak yokluğundan.
Sağır dilsiz bir rüzgar taşıyor
Öteki mahalleden ases düdüğünü.
Yalnızlık uğrun uğrun ağıyor geceden
Meğer ne kalabalıkmışsın dost
Ne çokmuşsun meğer
Bilememişiz gitmeden.
En çok geceleri yoksun şimdi
Kan kırmızı düşüyor toprağa yaprak;
İğreti bir tebessüm düşüyor dudaklarıma
Gölgesi ağır geliyor yalnızlığın.
Esrimiş hazan mevsimi yalpalayarak
Eğri düşürüyor yağmuru böğrüne toprağın.
Şimdi bu ıssız sessiz sensiz gecede
Yakışıklı boylu poslu delikanlı
Sofranın diğer ucundasın kardeşim
O bildik delişmen ve mütebessim yanınla.
Ama biz en acıyan yanımızı saklayarak
Gidişinle dağılan kemiklerimizi
Toplamaya çalışıyoruz dostlarınla.
Bilememişiz gitmeden
Meğer ne kalabalıkmışsın dost.
Kayıt Tarihi : 5.5.2006 20:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne çokmuşsun meğer
Bilememişiz gitmeden.
Hüzün, özlem ve öğüt içeren bir şiir.
Dostların kıymetini yaşamdayken bilmeli ve kucaklamalıyız onları gönül dolusu.
Şiiri okurken duygulanmamak mümkün değil, yüreğine sağlık dost.
Bilememişiz gitmeden
Meğer ne kalabalıkmışsın dost.
Gani ASLANGÖZ
TÜM YORUMLAR (3)