aydan, güneşten, yada bilcümle senden
ne geldiyse dilime
görünüp kaçtılar. sanki kaçaktılar.
sütten kesilen gündüz,
aynada akşamı gördü.
yazmak kangırendi. nasılda aktı içime.
şimdi şu vapurun benden farkımı kaldı.
gitti deniz oldu. sinemde izi kaldı.
bırakın bir çay bahçesinde otursun,
beklesin zaman beni.
kağıttan o martı
çığlık çığlığa boşlukta kaldı.
sen, çarkına yandığım vapur,
çıkma karaya denizinde dur.
ama ellerim emekçi,
yüreğim çingene ise
geldiğinde, limana üç kere vur.
Kayıt Tarihi : 10.12.2004 12:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Öner Bağçeci](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/10/ardindan-28.jpg)
Teşekkürler...
harika bir şiir okudum..:))
tebrikler
Öner Kaçıran
TÜM YORUMLAR (4)