Dağlar duman dumandır, yeryüzü uyanınca,
Bir sel akar gönlümde, mazlumun hiç bitmeyen
Ömrünün her gününde, çektiği kadarınca...
Ahu vah ile sönüp kül olan şu ocaklar,
Izdırabın en kutsal, timsali olacaklar.
Gün gelip meş'aleler başlarında yanınca...
Hadi sende vur
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
Devamını Oku
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
Şu yaptığın iş midir? Değil mi sence günah?
Öyle ya, her ne isen terörsün, herşey mübah.
Zulmeti daim sanma, kalır mı yanlarınca? ..
Değişen bir şey yok o günlerden bu güne... Acılarımız nasıl dinecek? Şehit ailelerine kimler kol kanat gerecek? Bu yara ne zaman kuruyacak?
Ah o vatan evlatları Mehmetçiklerimiz! Onları o ruhla yetiştiren, gözlerini bile kırpmadan asker ocağına gönderen ana-babalarımız! Onlar da olmasa nice olur geleceğimiz?
Söylenecek, yazılacak çok öğretmenim...
Saygılarımla.
Duyarlığınıza katılıyorum ama şiir başka, küfür başka. Küfürü şiire sığdırmak; şiirin gül bahçesinde inek otlatmak......
Çok güzel anlatmışsınız,diyecek söz yok,katılmamak mümkün değil.
Duyarlı yüreklere selam..
yaramız çok derin hocam. nasıl unuturuz onuda bilen yok.
saygılar sunarım
Yerden yere siirle calmis yari... Siirde kalmasi cok gizel.. Karsiniza ciksa bunlarin hic biri olmayacak biliyorum, sarilip bir daha birakmayacaksiniz..Tebrikler, dos..
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta