Dağlar duman dumandır, yeryüzü uyanınca,
Bir sel akar gönlümde, mazlumun hiç bitmeyen
Ömrünün her gününde, çektiği kadarınca...
Ahu vah ile sönüp kül olan şu ocaklar,
Izdırabın en kutsal, timsali olacaklar.
Gün gelip meş'aleler başlarında yanınca...
Şimdiden yüreklerde mermerden hatıralar
Üçer beşer dizildi, bu yolda şu sıralar.
Meçhule mi karışır, toprağa kanlarınca! ? ..
Acılar hiç bitmesin, isterim ki gönlümce
Bir taht kursun en ağır, işkenceli ölümce.
Baş mı eğilir, Hak'tan başkasına sapınca? ..
Şu yaptığın iş midir? Değil mi sence günah?
Öyle ya, her ne isen terörsün, herşey mübah.
Zulmeti daim sanma, kalır mı yanlarınca? ..
Kayıt Tarihi : 22.11.2003 02:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öyle ya, her ne isen terörsün, herşey mübah.
Zulmeti daim sanma, kalır mı yanlarınca? ..
Değişen bir şey yok o günlerden bu güne... Acılarımız nasıl dinecek? Şehit ailelerine kimler kol kanat gerecek? Bu yara ne zaman kuruyacak?
Ah o vatan evlatları Mehmetçiklerimiz! Onları o ruhla yetiştiren, gözlerini bile kırpmadan asker ocağına gönderen ana-babalarımız! Onlar da olmasa nice olur geleceğimiz?
Söylenecek, yazılacak çok öğretmenim...
Saygılarımla.
saygılar sunarım
TÜM YORUMLAR (6)