Ardından Şiiri - Ali Ulvi Şahin

ARDINDAN
Ey sevgili! Şimdi gözlerin aydın…
Dört kıçını, gere gere, yat gayrı.
Çöplükteki horoz: Gitti… Gidiyor…
Her tarafa: Kanat vurup, öt gayrı…

Yıllar yılı:” gıt gıt” dedi. Çağırdı.
Hazır yem var. Ne duruyon? Git gayrı.
Kem söyledin: hatır için; sağırdı…
Mezarında duyacak mı? Sat gayrı…

Çamurdaydın, seni tuttu çıkardı.
Hatır için, şu dilini; tut gayrı.
Akrabalar: davetine bakardı…
Bundan sonra: kazan kazan, yut gayrı…

Meraklıydı, çok severdi, bakıver;
Senden fazla üzülmüştür; it gayrı.
Sağa sola, ilaç, muska; takıver.
Her tarafı alıverir: bit gayrı…

Yem azaldı, yari düşman belledin,
Haydi bul da: ibret için; çat gayrı…
Islak kömür, ateş yokken yelledin,
Kendin pişir, kendince ye; but gayrı…

Kavga etti: dostlarını dağıttı.
Delirdiniz, hem aklınız kıt gayrı…
Evlilik mi? Bir yazılı kağıttı,
Lazım değil, istiyorsan; yırt gayrı…

Sebep yokken, yaraları kaşıdın,
Merhemin yok, sağ göğsünden süt gayrı.
Düşman saydın, düşmandan dost taşıdın,
İhtiyaç yok. Ver mezata; sat gayrı…

Gölgesi yok,olsa sana yeterdi.
Boyuna dek çamurlara; bat gayrı.
Ali Ulvi: Bu yara çok beterdi…
Bergüzardır, birkaç satır; not gayrı…