sana bu şiiri, bir ahşap pencerede
sigaramın dumanı, kalırken hançerede
hüznüme karanlıkta ağzım dolu söverek
acıtsa da hüznümü, boyun büküp severek
kamere selam verip, gündüzden gizlenerek
nikahsız bir hayalle, her gece sözlenerek
kimliğimi kaybedip adımı unutmuşken
bu acıyı dizimde okşayıp uyutmuşken
bir solukta kaleme, "kanıma yaz" demişken
senin için yazdığım her şeye "az" demişken
duaların içinde, "sen" diye ağlayarak
hayalinin önünde, gözümü dağlayarak
Allaha yalvarırken, kadere yazıyorum,
yakamı bırakmayan kedere yazıyorum...
sense bir Meryem gibi mucize bekliyorsun
sen de küskülerine küskünlük ekliyorsun
kahveni yudumlayıp dudağında telveyle
kendi kendine bakıp ettiğin tek cilveyle
İsa'ya gebe kalıp, hayaller kuruyorsun
sevgiyi tam kalbinden, bir okla vuruyorsun
bazen hem Asiyesin firavun sarayında
hem de bir İbrahim'sin sefa merve sayında
gözlerimin önünde alemi kaplıyorsun
kalbime acımadan bir bıçak saplıyorsun
bazen koca bir düşsün, cennetin firdevsinde
bazen cani bir katil, ellerin nefesimde
beni heder eden fetrete yazıyorum
katilimi sen kılan cürete yazıyorum
Kayıt Tarihi : 21.11.2025 16:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!