Gözlerin ufka dalıp,çözüyordu gizleri! Yüzünde kaybolmuştu,onca yılın izleri; Gitme dur,diyemedim,gel bırakma bizleri; Melek gibi uçarken,baka kaldım ardından! Nasıl döndü sarıya,gül pembe yanakların? Yavrum diyen şefkate,kapandı dudakların; Anam diyen sesimi duymadı kulakların; Melek gibi uçarken; baka kaldım ardından! Ben deva bulamadım; canım sana,ilimden; En değerli varlığım,uçup gitti elimden! Anam sözü düşerken kor saçıyor dilimden! Melek gibi uçarken,baka kaldım ardından! .... Beraat Kandilinin buhurdanı tüterken; Sözünmü vardı anam mübarek gün biterken? Veda bile etmedin o son yola giderken! Melek gibi uçarken baka kaldım ardından! Kolum kanadım kırık; sensiz yarımım anam; Güller hüzün kokuyor; Bu bağda nasıl kalam; Bırakın göz yaşımın ateşinde ben yanam! Melek gibi uçarken; baka kaldım ardından; Melek gibi uçarken baka kaldım ardından...
Hacer Gülten AtaalkınKayıt Tarihi : 8.1.2012 21:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!