Ardından Şiiri - Ayça Aygün

Bir akşamüstü telaşıydı
Notaların adı

Gelişin hep acele
Gidişin kırık dökük
Yarım yamalak bir yoldu aramızdaki
Varması uzun
Kendisi kısa

Kurduğumuz hayallere sığmazdı zaman
Yüzünü izlemeye…

Kuşlar öter
Biz yürürdük denizler
dağlar ve
yollar içinde
Bir omzumuzda güneş
Öbüründe ay
Ellerimiz çiçeğe kokardı birleştiğinde

Rüzgar eser
Saçımı saçına katardı
Geldiğinde çökerdi içime gidişinin telaşı
Hatırlarsın

Çocuklar olurdu
Kediler
Serseri bülbüller
Güneşle yıkanan deniz
Yosun kokusu
Çınar yaprakları
Islak çimenler
Yaz poyrazı
Sabırsız mevsim
Kırılgan
dirayetli
merhametli düşler
Senin beni kattığın
Benim seni…

O güzelim alnına güneş vurur
Ben
Kirpiklerinin gölgesine vurulurdum
Çocuk ağzına
Çerkez tatar gözlerine
Gülüşüne ayna tutan
gözlerinin çizgisine
Şakağından süzülen tere
Bir perçem saçına
kaşlarını süpüren

Bu geceye kısmetmiş anladım
Uzakta olmak
Uzak olmak değilmiş

Yüzümde terinin kristali
Boynumda kokun
Nasıl da güzelsin yokluğunda
Nasıl…
Varlığımda…