Ardından Şiiri - Raşit Gürkan Durmayaz

Mum ışığı sevinçler leyleğin getirdiği,
Gittikçe melankoli gelinliğini giyer.
Uzaksa toprağına gözümün her değdiği,
Elbet basılmamayı hak ediyordur o yer.
Besbelli,gülmelerim ellerinden yadigar;
Bir de yanaklarımda üç beş damla kırağı.
Düşlerimdeki kadın bulut olsa ne çıkar,
Çatıma yağmur olup düşmezse akşamları.
Mandalina kabuğu sobalarda, adına
Kaynatılır, tütsüler sabırla yakılmalı.
Belki gelecek diye bir vefasız kadına
Hayal kahvelerinden erguvanlar açmalı.
Üç yüz bilmem kaç no'lu o sokakta sen hala
O şirin hallerinle gezmedesin,bilirim.
Ben karlı yamaçlardan,Palandöken'den, sana
Vagon yüküyle kanlı çiçekler gönderirim.
Ellerim soğuk,alnıma yerleşen çizgiler,
Yetmiş yaşında biri her gece aynalarda.
Belli belirsiz ışıklar rüyalardan geçer,
Ne bir huzur ne melal artık eski ayarda.