Ardına Bakmadan Şiiri - Ozan Eldeniz

Hayat dedikleri bir gemi
Bin ardına bakmadan
Gözlerin olmasın ıslak nemli
Git ardına bakmadan

Bilinmez ki yarın hep meçhul
Her şey değersiz taş toprak pul
Unutma ki insan dediğin bir kul
Vur kapıyı ardına bakmadan

Perde,perde oyunlar var
Oyunlara alet koyunlar var
Çaresiz eğilen boyunlar var
Görme git ardına bakmadan

Duman,duman sarar seni
Kendi dünyanda ararsın kendini
Bulamasın boyunu enini
Çık ordan ardına bakmadan

Hayat hep bir yorulmadır
Bir noktada mutlak kırılmadır
İç içe bir yumak sarılmadır
Ayrıl ordan ardına bakmadan

Hep geçe,geçe kendinden geçtin
Kendi kendine dert seçtin
Kendi yüreğini rıhtıma ittin
Tut yüreğini ardına bakmadan

Suç günah birleşti iç içe oldu
Sana verilen mühlet doldu
Gittiğin batak çamurlu yoldu
Gel beri ardına bakmadan

Yeniköy’lü hep düşündü bunu
Ne olacak acaba sonu
Biter mi burada bu konu
Bitir hadi ardına bakmadan.