Ardın Sıra Şiiri - Bünyamin Boy

Ardın sıra kapattım gönül kapımı,tüm sevgilere.
Çifte kilitler vurdum üstüne,anahtarını,yuttum,
içimde yanan hicran ateşinde eriyip yok olsun,
ve kimse,bulamasın diye.

Senden gayrısına yer yok...benim kalbimde.
İnsan kaçkez aşık olurki...? şu kısacık ömründe.
Ben seni sevdim...Sana vuruldum,Gülüm ben sana aşık,
sana tutkun..senin,sevdalın oldum.

kurtarmayı,deneme kendini benden...boş yere.
Ne beni unutup atabilirsin içinden,nede seni söküp,
alabilirsin,benden,yüzünü görmesemde,tutmasamda ellerini,
sarmasam,o zarif bedenini,hasretin,inletip özlemin,eritsede beni.

Ne dilimden adın,ne kulaklarımdan sesin,nede,gözlerimden,resmin,
ben ölmeden silinmez,yüreğimde yaşayan sevgim,değerin daim artar,
asla eksilmez...Senin yokluğunda bile,hiç sensiz kalmadım ben.
Canımda kanımda,iliğimdesin,sen benim hücerelerimde,tüm benliğimdesin...!

01.Eylül.2007