giderken ardından baktım
moldov kısrağı doğurganlığı'na takılı kaldı gözlerim
mezopotamya bereketi ardın'da
ve ben orada öylece bakakaldım
içimde kopan fırtınalarımdı
nehirlerim üstüme taşarken
adımlarım sıklaştı ve nefesim
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta