Ardıma Bakan Gözlerine Suskunum

Koptu gitti sana savunduklarım bir bir.
Dört yanımı sarmıştı tereddütler, maziyi yok
saymamı bekleyenler.
Ardıma baktı gözlerin, binlerce yıldızı sahiplenen gökyüzü mavisi gibi ışıl ışıl.
Batan güneş gibi kızıldı bir yanı, bir yanı ağlayan bulutlar kadar öfkeliydi susmaların.
Anımsadım ruhunun saydamlığını,
Duyumsadım kalbindeki mutsuzluk resimlerine olan hüznünü, ipe dizilmiş intikam duygularına sinirini...
Hatrı vardı kalbimin bende, yoksa kovardım bir an bile düşünmeden bedenimden.
Susardım yanardım,
Konuşurdum kanardım içimden.
Sana hasretim bir yana, hayat telaşı bir yana.
Sen ise her zaman...
Duysam da inanmam gitmene, görsem de üstüne alınmam yokluğuna.
Seni üstüme örter, ya mutluluğa ya da toprağa göç ederdim nitekim.