Kafamın içinde bin bir düşünce.
Gidiyorum ufuğa doğru,
Savrularak meltemle birlikte.
Gözlerini aklıma getirme.
Canım yanıyor yeterince.
Sakla benden kendini de,
Kokun sarılmasın ciğerime.
Sonunda geldim yuvama artık.
Olimpos Tanrı’sıyla karşılaştık.
Sohbet etmek amacıyla,
Sarayına doğru tırmandık.
İçimde kor alevler yaratan,
Anka gibi küllerinden doğan,
Hasretimi benden al dedim,
İçimi defalarca parçalayan...
Çağırdı Eros denilen tanrıyı,
Sordu çektiklerimin hesabını,
Yıldırımlar uçuştu bir anda,
Kül oldu Eros’un sevda okları.
Huzur doluyum bundan sonra.
Ne sen ne gözlerin aklımda.
Seni bana tek hatırlatan şey
Ardıç kuşunun kanatlarında.
Kayıt Tarihi : 19.1.2019 02:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!