I
Ben bir ardıç ağacı, çamlar ormanının bir ucunda.
Düşlerimizi iletir anka, bir uçtan diğer uca.
Anlatırken kirazımın dallarını bana,
Benzetirdi onları melek kanatlarına.
Güzel düşler idi:
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta