Acılar çekmiştin davan uğruna
Hapis gurbetini medrese bildin.
Mütevazı idin, mağrura yalçın
Edeptir çizgimiz, dedin daha dün.
Tebessümün ışık, varlığın candı
Tabibiydin gönlün, nefreti sildin.
Elâzığ deyince dururdu sular
Vefayı kuşanan nadide güldün.
Fethi Ahmetlerden aldın adını
İrfan ocağında sıcacık küldün.
Korkut Ata’sıydın Harput ilinin
Ozan Derviş sendin, öyle de kaldın.
Zillet göstermedin şan, şöhret için
Asûde makamı kalplerde buldun.
Neferiydin hakkın, şaşmadın milim
Ne güzel insandın, kelebek oldun…
Kayıt Tarihi : 13.2.2021 02:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
***** (Telmih Dergisi'nin "Ahmet Tevfik Ozan" konulu 19. sayısında (İlkbahar 2021) "Ozan'a Vefa" ismiyle yayınlanmıştır; cilt:5, sayı:19, yıl:5; sayfa:91) ***** (İlk yazılış tarihi: 17/01/2021, 01:09; Şeker Toki, Kocasinan, Kayseri) (Son tashih zamanı: 26/01/2021, 22:51; Şeker Toki, Kocasinan, Kayseri)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!