Ardıç Dalı Şiiri - Ahmet Tevfik Ozan

Ardıç dalı, ardıç dalı!
Sen yalnızsın, ben sevdalı! ...

Gece gündüz, kırlangıçlar
Senin üzerinden uçar..
Nah göğsümün şurasında
Bir ağrı var, bir ağrı var!

Kar dökülür, yağmur yağar
Senin rengin aynı kalır!
Seninle konuştum desem
Kim inanır, kim inanır? ...

‘‘..Duydum, eyvah! ... yarim, gitmiş gideli
Gökyüzünde iplik iplik bir yağmur
Kirpikleri, ardıçlara dal olmuş..
Dal dal parmakları, yollara çamur! ...’’

Sen benim dert ortağımsın
Sen benim aşk ocağımsın
Sen benim gençlik çağımsın! ..
Sensiz gönlüm, nasıl güler? !

Ardıç dalı, ardıç dalı!
Sen yalnızsın, ben sevdalı!
Söylesene ne yapmalı? ! ...