İnce ince başladı yağmaya kar
Bozkırda ardıç dallarıyla sessizliği döver
Ne seveni bulunur ne soranı var
Belki rüzgar uğrar dallarını okşar
Bir kez yalnız çaresiz kalmış
Üzerinde oynaşan kuşlar uçup gitmiş
Çoban bütün yaz gölgesinde barınmış
Daha niceleri oysa hepsi bir bir gitmiş
Mavi damarını fırtınalar dökmüş
İlik ilik toprağa belenmiş
Kuruyan dalları ozan telline vermiş
Karanlığın sessizliğine kendini gömmüş
Kayıt Tarihi : 6.3.2010 09:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şah İsmail Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/06/ardic-agaci-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!