Arkadaşım yalnızlıktır benim,
Alışkınım nasılsa gelmelere gitmelere.
Bak sonunda kaybeden ben oldum yine
Varsın olsun bir ışığım var sönmeyen
Yollarım var bomboş beni bekleyen.
Neler kaybettim neler ah bir bilseler
Sıkıştırırım ağıtlarımı tek bir nefese
Düşünürüm hep nerede hata yaptım diye
Oysa sebep ben değilimdir genel de
Kim bilir başkalarına üzülüyorum belki de
Kalkan bir uçak, bir vapur, bir otobüs
Acaba kimler var içinde...
Belki de gidiyorlar dönmeyesiye
Okula giden talebe, gurbete giden yar
Rızkını aramaya çıkmış babalar
Kimi dolaşır diyar diyar
Kimi çaresiz kalmış kendini oyalar.
Anladım ki herkes yalnız bu dünya da
Bazen kırsa da sessizliği bir merhaba
Nasılsa yine gelecek yalnızlıklar ardı sıra.
Hayat TorlakKayıt Tarihi : 29.12.2010 21:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
