Ardı Arkası Kesilmez Yollar

Gece,sokakta dolaşan paltosuz biri.
Sanırım bir çocuk.

İçi boş, lekeli camlardan hayaletler dönüp bakıyor,
Nereye gidiyor diye.
Dönüp bakıyorlar, yanına gitmeye gerek yok gibi duruyor.

Çocuk devam ediyor,
Ağaçlar dönüp bakıyorlar.
Kim bu çocuk,paltosuz geziniyor?
Üşümüştür diye yapraklarını üstüne döküyor biri ve dönüyor.

Çocuk devam ediyor,
Paslı sokak lambasının ışığı,
Yüzüne vuruyor,
Kumral dağınık saçları ışığa yansıyor.
Işık ısıtmak istiyor onuda
Az daha yakın olamıyor.

Çocuk, devam ediyor.
Bastonlu bir amca mı ordaki?
Yolu soruyor,
"Nereye gitmeliyim ben"diye.

Amca bakıyor,
Kırışık gözlerinin etrafını kırpıştırırken cevap veriyor.
"Rüzgar seni nereye götürürse."

"Tamam"diyor çocuk
Rüzgarı izliyor amma,
Rüzgar dünyayı dönüp dolaşan bir esinti.

Biraz peşinden gidiyor,
Onun yanından geçerken insanlari inceliyor,
Yüzler,eller ve bedenleri ayakta tutan her bir kemik.
Farklı farklı ruhlar,
Öylece dolaşıyorlar bak senin gibi.

Çocuk devam ediyor,
Ah bir kirpi,
Gergin, oklarını saplamaya birini arıyor pusuya yatmış.

Biri çocuğa saplanıyor.
Bir damla kan
Ve bir damla daha.
Çocuk dikeni alıyor,
Fırlatıyor uzaklara.

Hayatında bir acı o diken,
Yol alıyor ve toprağa karışıyor.
Ah yine mi?

Çocuk devam ediyor.
Bir mezar taşı mı bu, bir anıt mı?
Ne farkeder?
Umursamadan geçiyor ve yürüyor sürekli,
Ayakları yorulana kadar.

Bir köprü var,
Altından sular akan,
Köprüye degil,sulara giriyor.
Serin, ferah ve yormuyor.

Gözlerini kapamasın mı?
Boğuluyor, hayır nefes almalı!
Çocuk oradan da kaçıyor.
Bir bank,oturuyor.
İzlemeye başlıyor
Düşüncelerini, düşünceleri.

Yorulmuş çocuk, yol uzun.
Yo yo hayır,
Bak ne kadar yol almış.
Yine kalkıyor.

Gidiyor, gidiyor.
Bir yıldıza rastlıyor
Işığı yalan, onu tuzağa düşürüyor.
Bir anda, heryer karanlık.

Karanlık,
Bir boşluk mu?
Gerisi gözükmeyen.
Aydınlık,
Huzur mu ne kimilerine?

Karanlığı seven, içi aydınlık insanlar ne oluyor?
Aydınlığa aç olanlar bencil mi?
Yoksa çokça aydınlık görmüşler mi?

Paltosu olmayan çocuklar mı fakir?
Duygularını duyamayan çocuklar mı?
Ve çocuk, devam ediyor.

Derken yolda bir paltoya rastlıyor.
Dikişlerinde hatıralar saklı.
Özlediği sıcaklık bu,
Buluyor.
Uzun bir yokuş, devam ediyor.

Yokuşun başı,
Başka bir çocuk,
Elinde fener,
"Gel beraber yürüyelim."
Ve çocuklar,devam ediyorlar.

Karanlık yoldaki tek ışık,
Bu fener şimdi biranda,
Pili bitene kadarki vakit,
Değerli çok.

Konuşuyorlar durmadan,
Yürüyorlar yorulmadan,
Gülmek dürtüsü,
Çok fazla gıdıklıyor vakitlice.

Ağlıyor bu sefer çocuklar.
Rüzgar bir teselli,
Kumral saçlarını okşuyor.

İçi boş lekeli camlardan hayaletler dönüp bakıyor yine,
Ve çocuklar devam ediyor.
Ardı arkası kesilmez yollar;
Devam ediyor...