Ardeşenli bir güzel
Yaktı bu canlarımı
Gözüne kurban olda
Kalbine ver canini
Dolasam bellerine
Sevdalı kollarımı
Ardeşenli bir güzel
Yaktı bu canlarımı
Boyları kavak yeli
Gözleri var sürmeli
Öyle bir güzel sevdim
Vermez bana kalbini
Ardeşenli bu güzelde
Yaktı bu canlarımı
Gözüne kurban olda
Kalbine ver canini
Sevdim de alamadım
Kurbanın olamadım
Ardeşen ilçesine
Bi damat olamadım
Rizeliden bir güzel
Yakar bu canlarumi
Özüne kurbanım da
Sözüne ver canımı
Ardeşen deresine
Sözbirliği etmiştik
Seneye buluşalım
Bu yıl almadan geçti
Ardeşene düğün var
Kız saçında düğüm var
Çözerken koklayayım
Benim sende gönlüm var
Ardeşenli bir güzel
Yaktı bu canlarımı
Gözüne kurban olda
Kalbine ver canini
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla