Ardakalan Şiiri - Görkem İnci

Biliyorum arkana dönemeden değişmiş olacak herşey
ve taşıyamayacak sansan da,kaldıracak tüm yükü kalbin...
Dev bir yumruk çöktü sırtına,ufak bir akıl karmaşasında.
Göremedin,göremezdin de gözlerin yerinde olduğu halde...

Maviye bak dizlerinin üstünde,
bak,
çünkü; umudun rengi mavi,
zehirin adı umut...
Farket geleceği,
yoket geçmişi,
farzet...
dost kılıklı insan nüshalarını recmet
çabuk aldanıyorsun,
hayatın ironisine.

Gözlerini açarken dünyaya güneşi,
gördün mü hiç farkındalıktan yoksun?
Yeni doğan bebek ne için ağlar düşündün mü?
geldiği dünyaya mı?
terkettiği yere mi?
Yaratıcısı mı belirler ne olacağını?
Yaratıcısı mı eder iaşe?
Ya da yaratıcısı mı eder fahişe?

(29 06 2007)