daha tam yasayamadim
insan bazen kendini o kadar yalniz hissediyor ki ya da o kadar caresiz tamam diyo anladim bu dunya bana karsi kurulmus bir tuzak hatta bir mayin dogdugum gun ustune basmisim simdi ceksem ayagimi bu koca dunya havaya ucacak onun icin de durdugu yerde donuyor insan nefes almaya bile korkuyor geriyede iste yalnizlik kaliyor
cesaretimi toplayip galerime bakiyorum bazen o kadar cok geziyorum ki sanki hala ayrilmamisiz gibi geliyo ruyalarimda goruyorum seni uyaniyorum sanki telefona baktigimda gunaydin balim mesajini gorucek gibi ama goremiyorum annem sordu eylulle kavga mi ettiniz bisey mi oldu dedim kavga etmistik aramiz iyi suan,soyleyemiyorum kadina icim el vermiyo daha kendime soyleyemiyoken olmuyo
barisirsiniz diyo herkes eylul kafasini toparladiktan sonra gercekten seviyosa seni doner diyolar korkuyorum
lakin bilirdin hep sensizlikten korktugumu ama bazen ayriliklar sevgisizlikten degil caresizlikten olurmus umarim suan bu yazilari okuyan kisi ben degil de sensindir eylulum cok ozledim seni olup olmadik seylere attigin tripleri herseyi en cok kokunu ozledim
bilirsin kokuna zaafimi icime ceksem keske
artik fazla aglayamiyorum gozyaslarim bitti galiba ama icim kan agliyo orasi ayri konu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!