ARDA POLAT HAYATI
Yaşım genç gösterse de aynadaki yansımam, o rakamın fısıldadığından çok daha fazlasını anlatıyor sanki. Gözlerimin kenarında belirmeye başlayan ince çizgiler, yorgun bir gülümsemenin hatırası gibi duruyor. Oysa kahkahalarım ne kadar da tazeydi bir zamanlar. Şimdi içten bir tebessüm bile, derin bir nefes almayı gerektiriyor.
Omuzlarımda taşıdığım yük, yaşımın çok ötesinde. Hayatın acımasız yüzüyle erken tanıştım. Her düşüşümde biraz daha törpülendim, her kalkışımda biraz daha olgunlaştım. Ama bu olgunluk, beraberinde tarifsiz bir yorgunluk getirdi. Sanki her yeni gün, bir önceki günün tekrarı gibi. Aynı mücadeleler, aynı hayal kırıklıkları...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!