Ruhum çığlık atmayan fırtınaların ortasında savrulur;
Her adım, soğuk acıların yıkık duvarlarından geçiştir.
Sonsuz bir boşlukta kaybolmuş eski hayaller,
Sessizce eriyip giden umutlarımın son izdüşümüdür.
Kalbimin en karanlık köşelerinde kırık anılar,
Bir demir kapı çarpar, tayganın nefesi ensende.
Güneş, paslı bir madalyon göğün griliğinde.
Burada zaman, damlayan bir musluk kadar yorgun,
Ve adın, duvara kazıdığın bir çentik kadar yoksun.
Önce anılarını alırlar, sıcak bir çay gibi elinden,
bir sessizlik var içimde, kırılgan bir cam gibi
her darbe titretiyor ruhumu, çatlatıyor usul usul
yitik umutların tozunda boğuluyor hayallerim
ellerim avaz avaz arıyor bir tutam huzur
gecelerin karanlığında yankılanan adın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!