Hep aynı gemiler kalkıyor sessiz,
Bir o kadar içli dua ardından
Farklı zamanlarda sonsuz mekâna,
Kazası olmayan fani yurdundan.
Ateş dudaklarda buruk bir hüzün
Çıktığı seferde gece gündüzün,
Rahmanın aşkına söken şafakta,
Anlamı yok artık baharın yazın.
Son kez veda edip cana cihanda,
Mana iklimine gittiği anda
Çile dergâhının bezgin yolcusu,
An-ı dinlendirir topraklı tende.
Diner serde hicran, dilde mersiye
Ömrümüzde firkât kimden hediye?
Arda kalanların en son sapağı,
Musalladan geçer yâr diye diye…
Amasya
Aralık-2008
2009 Nisan ayında çıkan
Karlı Dağların Mor Menekşesi isimli şiir kitabımdan.
Kayıt Tarihi : 30.4.2009 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gidenlerin ardından
saygılar
gurbetten sılaya
selam ve dua ile..
tebrikler..
TÜM YORUMLAR (7)