Arda kalan Şiiri - Melike Cakmak

Üflemek , sessizce...
Ateşin kıyısından sıyrılmış her teni,
İncitmeden...
Yoksa harlanır mı ,
Her hücreye yayılır mı alevler?

Bir yanıyla gözlerini her solukta bedenime yayarken
Ellerini yakan içindeki közler
Neden saklanırdı benden ?
Ya sönmezse , ne anlamı kalırdı sargıların?
Ya dinerse nereye kaybolur aydınlığım
Ya tutarsa ellerimden ben de yanar mıyım?

Her akşamın ardından gelen gece
Her karanlığın ardından
Bana kalan zifiri...