Arda Kağan Baloğlu Şiirleri - Şair Arda ...

Olmuyor ne yaparsam yapayım,
Anlamıyorum hayatı,
Cananı...
Kaçamıyorum da kendimden,
Beni saran kederden.
Olmuyorsa ne yapayım;

Hani,
Derler ya bazen;
Bu bardağı taşıran son damlaydı diye
Sen,
Bardağı kırdın içimde
Ben,

Yağmurla dolmuş bulutlar gibi duygularım,
Dokunsan infilak edecek,
Dokunmayın...
Yalnız bırakın beni,
Kendi düşüncelerimle,
Hislerimle...

Bir mermer duvar,
Yüksek...
Ve de ben en tepede,
Sessizce...
Bırakırken kendimi,
Umutsuz kedere...

Ben bir sokak kedisiyim,
Yanımdan geçip giderler.
Giden gitsin yine de böyleyim.
Ben bir sokak kedisiyim...

Ben yetimim sevgiden,

Kendime susmuşum:
Oysa neler vardı söylemek istediğim...
Yaşamayı unutmuşum:
Hep bir adım öteye derken,
Yanlış tarafa yürümüşüm.
Yapmamam gerek derken,

Bedenim yorgun olsa,
Atardım belki kendimi yatağa.
Benim ruhum yorgun ruhum,
Atsam da kurtulamam bundan...
Kendimi camdan aşağıya.