Nedir bu kuru kalabalık
Ne kadar da boş konuşuyorlar
Manadan uzak kıt kelimeler
Midemi bulandırıyor bu kakafoni
Müziğimi dinlerken kaybettim kendimi
Melodinin götürdüğü kavşakta kaldım
Kerhane bu dünya
Kardır bir tek dönen
Karadır hep düzen
Değişmiyor düzülen
Gözlerine baktım
Işıltınla beni yaktın
Kıpır kıpır oldu dolar
Yerinde duramıyor
Fiyatlar baya arttı
Kırık kalp durağında
Yine bekliyorum
Senle dolmuşum
Gelirsin belki
Kalkarız beraber
Kaçarız buralardan
İnşallah olacak sevgilim benim de
Aşık oluyom her gördüğüm güzele
Oluyom da ne oluyor saki sanki
Sap kalıyom yine baka baka birisine
Karılar düşer düşer düşer ararım
Süs olsun diye alır eline kitap
Poz olsun diye kahveyle koyar
Rengi de uyuyorsa kıyafetine
Okuyormuş gibi çek kanka
Seka kapatılmış, dergiler kapanmış
Kapılar yüzlere kapanmış
Komşular bile selamsız
Herkes birbirine yabancı
Koca şehirde yalnızız
Her yer karanlık
Konuşan kuştur yalnızlık
Kendi kendine mırıldanır
Kimse duymaz sesini
Boyuna şarkılar söyler
Sardı her yeri
Aldı herkesi
Eskisi yenisi
Gördü hapsi
Korkuyoruz korkmaktan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!