Yüzüm yok
Hayatı yaşamaya
Yorgunum çok
Hüzünden çileden
Vakit dar
Acıdan aldım ilacı
Acı besler insanı
Aşığın dertlidir sazı
Ah ile söyler sözü
Derman yoktur yaresine
Doktor saramaz yarasını
Silebilmem için bu acıyı
Daha büyük bir acı lazım
Dinmeyen bir sancı lazım
Sağlığımın değerini anlarım
Gelsin art arda acı
Acil acı lazım
Bu acıyı unutmalıyım
Acil yara lazım
Bu yarayı unutmalıyım
Acıdan aldım ilacı
Diyarbekir Dersim
Tarihte budur dersim
Kısıldı çıkmıyor sesim
Tutuldu dilim nefesim
Adım Diyarbekir
Okuyanı yazanı çizeni içeriye attın
Yakanı yıkanı ezeni dışarıya saldın
Sarayında nasıl da huzurla yattın
Vicdanının sesini duymadan daldın
Sen hep damattan (devletten) yanasın
Birer birer kırılır
Akıl yoran kalemler
Rüyalar kafeste kaybolur
Işık soran hayatlar kararır
Şafak beklerken ay kalır
Zordur anlatmak seni
Elim gitmez dilim tutulur
Yüreğimden dökülmez sevgi
Nasıl bir duygu bu tarifsiz
Esir oldu kalem kağıda teslim
Pas doldu kalbim yas seli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!