Arda Boyları Şiiri - Rüzgar Abdal

Arda boylarında aranıyorum şimdi,
rengi gazele çalan
güz sancıları çekerken.

Bir çiğ sabahı ertesi,
yalnızlığına tedarik
bir merhem arayan
ayaz ve duru bir damla benzetmesinde.

Tatminkar bir neşedir
yüreği mutlu kılan
ve bir sabah garbiyeli bir esintiyle gelir,
nergis narinliğindeki cemreden
coşkuyu devralan
nevruz tadındaki tesadüfler.

Hasat zamanı tükenmek bilmeyen
bir süresizlikti
yaşam
ve en büyük ANAydı zaman
durmaksızın bir sonraki saniyeyi doğuran.

Şimdi denilen,göçüp gidiyor
durmaksızın geçmişe
ve zaman ehlileşmek için
cesareti davet ediyor
yüreğin ve aklın
uçsuz bucaksız köşelerine.