Arda Şiiri - Mehmet Hanifi Sarıyıldız

Son nokta,
Canımdan, kanımdan düşen son damla.
İyi ki doğdun...

Gözümün nuru Arda,
Al yüreğimi, sevgimi veriyorum sana
Seni, en candan duygularla kucaklıyor,
Burnundan, yanaklarından öpüyorum.

İşte...
Senin için yazıyorum şimdi,
Minicik ellerin, avuçlarımın içinde.
Gözlerim gözlerimde.

Diğer torunlarıma da yazmıştım göreceksin bir gün.
Onların ki bu kadar uzun değildi.
Niye?
Onlarda soracak biliyorum,
Ve hepsinden özür diliyorum.

Güzel yavrularım, güzel torunlarım.
Başta da dedim ya,
Bu son nokta, bu son damla.
Bu duygular hepiniz için de geçerli.
Hepiniz de bu ihtiyar için değerli.

Küçük Arda,
Yarın seninde ellerin kalem tutacak
Olur ya,
Sen de benim için yazarsın belki.
Yazmalısın da.

Belki bugün, belki yarın göçüp gideceğiz bu dünyadan.
Bayramlarda ve belki bazı kutsal günlerde,
Ziyaretime geldiğinde,
Ben de senin için yazdım dediğin an,
İşte o an, bu an gibi olacak
Ve ben sizinle, yeniden hayat bulacağım inan.

MEHMET HANİFİ SARIYILDIZ / K.Maraş 09/09/2007