Archibald Macleish Şiirleri - Şair Archi ...

Genç ölen askerler konuşmaz.

Yine de, işitilirler sessiz evlerde:
Var mıdır duymayan onları?

Geceleri, onların adına konuşur sessizlik

Bunun hesabı sorulmadı
Gözyaşlarının hesabı sorulmadı ama sorulacak
Madrid'in, Barcelona'nın, Valencia'nın gözyaşları
Bu gözyaşlarının hesabı sorulmadı.
Almeria'nın, Badajoz'un, Guernica'nın döktüğü kan

Martının görüntüsüyle martı
Suda birleşirler
Bütün gün bunu düşündüm
Birşey kalmadı o yıldan artık
(Soluk otlar var
Tuz renkli)

Ey mevsimler, ey şatolar!
Deyin kusursuz kim var?

Ben de herkes gibi tuttum
Büyülü mantığı denedim.

Dokunabilir ve sessiz olmalı şiir
Yuvarlak bir meyve gibi,

Başparmağa bir şey söylemeyen
Eski madalyonlar gibi dilsiz,

Aramızdaki varlıksın,
göklerimizdeki göçebesin,
yapraklarımızdaki ve suyumuzun gümüşündeki
göz kamaştıran gümüşsün,
en uzak düşüncemizin gümüş firarı –
“ziyaretçi ay” … “ayın kısa bakışları”…

Bekleme, yok, batmayacak güneş,
Yoktu sabah, doğmadı ki zaten
Sadece şimdi var, ve şimdi,
Ve rüzgar, çayırdan esen.

Hatırladığım günler

(...)
"Gözlerinizi açıp bakın şu Mutsuzlara,
Vahşi güneş altında kavrulup al al yanan,
İnsafsızca ezilen, alınları çatlayan
Mutsuzlara bir bakın! Pek sayın Burjuvalar,
Onlar da sizin gibi insan. Lütfen şapkalar

Bilim ki yalın bir azizedir, bırakmaz işini
Hesaplarken herhangi bir şeyin varlık nedenini:
Adamasına yeterlidir kendisini
Bir araya yığılmış şeylerin hemen tasarlanmış olabilmesi.
Bilir yaşayan her şeyin nasıl meydana geldiğini,
Hesaplar her yıldızın atmosferini,

Güzelim oğlu Pan'ın! Çiçekler, yemişlerle çevrili alnın sıra gözlerin,
o biricik yuvarlar, dönüp duruyor. Esmer bir tortuyla gölgeli
yanakların çukur çukur. Pırıl pırıl dişlerin. Bir gitara benzeyen
göğsün, çınlamaları o sarışın kollarında akıp giden. O iki cinsin
birden uyuduğu karın boşluğunda küt küt atıyor yüreğin.
Geceleri kalçalarını, önce birini sonra ötekini, sonra da o sol