Arbede Şiiri - Hüseyin Kalyan

Her yaşın bir yokuşu var
Böyle diyor bilge ruhlar
Bun'dan yılıp yine de
Yok olmayı var edemiyor insan
Maddede de ruhta da ...ta da
-Merak eden denesin-
Atıp kendini kuyulara çarmıhlara odlara
Olmamayı var edemiyor insan
Her şeyi sürdürüyor yaşamda
Ölümün tersindeki yumurta
-Merak eden denesin-
.
Bengi bir mıhmış gibi
Durur her şey varoluşun koynunda
.
O halde
.
Doyunalım azrail’in kapanında bir süre
Tadalım biraz daha
Ölümün salkımından süzülmüş şarap olan yaşamı
.
Evet evet evet
Şöhret
Evet
Servet
Evet
Şehvet
Evet evet evet
.
Tadalım biz de
.
Anlayana dek kırkayak kuşunun
Kayalıkta hareket edenin kırkayak olmadığını
Ona iştahla yaklaşması gibi
Ve girmesi gibi işin sonunda
Kuyruk ucunu kırkayağa benzeten
Kaya engereğinin karnına
Doyunalım kapanında azrailin
Haydi doyunalım biraz daha
.
Duymak
Tartmak
Sormak
Sarsmak
.
Bir kırbaç şaklatmak sonra hayatın sağrısına
.
Sorma
Yetmiyor bana artık
Sorma
.
Dinmiyor içimdeki sahrâ