Akabinde pislik dolu, harabat bir yaşam.
Bu çınlayan İlimsizler yolu, kurtuluyor aşan.
Kalbin anahtarı, aynalarda parçalanmış.
Derdin kederin, kavgasından kaçıyor savaşan.
Zulmüne karşı çıkan, divane devrine paşa.
Gövdesinden ayrı başlar, padişahım çok yaşa.
Çul çürütmüşler aç karına, bir parça ekmek aşa.
Korkaklar put kesilmiş, şaşılmaz Ana feryadına.
Kayıt Tarihi : 2.12.2019 20:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Berat Şefki](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/02/arbede-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!