Araziden Bir Koyun Şiiri - Cihangir Çağlar

Yine iğrenç sesimle şarkılar söyleyeceğim
Kimse bana sahnede masallar anlatmasın
Pembe rüyalarımın sifonunu çektim ben
Heveslerim arkamda ipucu bırakmasın

Ben insan olmak için benliğimi kaybettim
Gülen bir yüzüm vardı, elbet bir zamanlar
Kirlenmemiş ve organikti duygularım
Şimdi başrolde ben, sinemada sazanlar

Yenmiş içilmiş, varmış yokmuş aramazdım
Afiyetle yaşadığım birazcık mutluluk vardı
Kanatlarımda taşırdım aşkını, o da boşmuş
Tüketildi bolluk ve bir avuç yokluk kaldı

Kimse kimseye kimse değil, kimsem yok
Dünya ne varsa aldı, mal varlığım yalanmış
Ruhumsa katlanır buna, bedenimse aldanır
Gönül de gazel gibi ateşler de yanarmış

Ellerimden dökülen; emek, zaman ve kum
El âleme cazip gelen, bana kahpe bir oyun
Mal gelen mal gidermiş, değişmezmiş huy
Kahraman sandıklarım, araziden bir koyun

(Eksik Yolcu - Lal Perküsyon Şiir Kitabından)