Arayışlarda Şiiri - Nurten Aktaş

İşte;
Derinlik sarhoşluğu bendeki
Görmezden gelmek alışmaksa
Alıştım denile bilinir mi, katlanmalara
Yalnızlığıma gömdüm usumu
Körledim, önüne geçemezdim
Köreldim, amaçlar araçlaşınca
Kendime kastım
Beni yaz, bana ruh kat
Daha yetkin ve sosyal olmak adına
Farkındalık, acı sarhoşluğu
Uyuştu beynim
Gerçekliğin dışında yer almaktan
Hafifletse de, bir sevincin
Hüzne dönüşmesini
Bu ben değilimimi

Geçmişten gelen ses, boşunalık
Rahatlama ardından
Bu günden yarına umut birazcık
Alışkanlıklar da hastalık gibidir
Ruhumu sararken
Vazgeçilmezim ki ölüm varsa
Vazgeçilmez değildir
Ama hiçbir şey
Kendimi kıstırdım köşeye
Bir bıçak saplandı yüreğime
Tedirgin ve tepkisel
Kalemimdeki çeltikler
Bir kitaptan beklentim
Şiirlerle lirikleşecekse acılarım
(m….. bir işkencesin
bundan gayrı benim için)
Yazmak ah

Hiç mi payın yok yalnızlığımda
Boynuma geçirdiğim yafta
Yazamam sıradanlıklar üzerine
Beni sarsmalı
Beni şaşırtmalısın hayat
Ve insanlar
Beni sarın şaşırtın
Sarsın beni
pervasız, izin verin
Kendimi bırakmama
Akışkanlığa

Terk ettim benimi, benliğimi, ruhumu
Bedenimin dışındayım
Kelimeler ne kadar güçlüdür
Bu terk ediliş karşısında

İşte;
dünya denen sahneden
Bakmak gerçekliğe
Tanrının gözleri Sekspir’de
Ozansa kadın inceliğinde
Mağrur bir gül
Dost bir karanfil

Sarhoş olmak şiirle
O vakit acılar lirikleşir de
……….. ……… ……..!
Oysa atalarının lanetini
Taşımak yarınlara
Ozana düşer de …
Böyle düşününce
Sinmek sığınmak düşünsele
Kaçmakla gelen yanılsama
Kimileyin oturup düşünmeye
Vakti olmamak, isteksizlik
Kimileyinse durup düşünmek
Nereye

İlahi adalet, ruhum yücelmeli
Sözler ne kadar dillendirebilir
Yüreğindeki fırtınayı
Bir öz var yüreğimde
Akar durur kandan
Benimkisi ise sadece
Arada bir tas tutabilmek önüne
Değil o bile
Hoyrat akışlarda
Bazen de yorgun çırpınışlarda
Sarsa da tözü,
Ağdalı vurucu sözlerle
Acı daima kavurur yarayı yinede
Ruhuma kazıdığım tek şeyse acı
Bilinmeyenime duyduğum özlemle
Yansıması yine de acı

Kimileyin de
Bazı şeyler vardır
Düşünülmesi bile ürperten şeyler
Tanrım!
insan bazen
Kendi içindeki şeyle konuşmak
Hatta küfretmek, lanetlemek
Korku ve özlemlerini itiraf ederek
Yalvarmak istiyor
Kendisi ile baş başa kalmak istiyor
Dinlemek kendini
Ağlamak nedensiz, ağlamak istiyor
ve sonra
Verebilmek kendine
Meçhul soruların karşılığını

İşte, şeylerin karşılığı
Ama hayır, tanrı kavramı:
“Burada, tüm kavramların
Kavramsızlaştığı
Nok-ta-da
-ben ki buraya
Tüylerin ürperdiği yere yani
Erdemi koyuyorum, şiiri”
İşte burada
Başlıyor, varoluşu simgelemek
Ve ruhu diriltmek adına
Yalnız, bir dal!

Ve işte
Varsın, hayat
Varoluşumuzun farkına varmasın
Varsın, geldiğimiz gibi
Çekip gidelim, sarhoş olalım şiirle

Çıldırabilirim sevinçten
Ya da ölebilirim üzünçten
Ki öyle ise hala
Söyle, vaz mı geçtin
Bu sevdadan insanlığım ey!
Hayır vazgeçmedim
Asla!
Başımı kaldırdım
Ve gerçeğe baktım
Arayışlarda..

Ocak 2003