Hayatımın yüzde doksanı
Sessizlikle geçti.
Ve herkes hata yapar.
Çünkü Tanrı değilim.
Çünkü mükemmel değilim.
Hataları abartmak ve büyütmek
Hatayı yapan kişiye büyük acı veriyor
Bazı insanlar yoğundurlar.
Bu insanlar hayatı aşırı uçta yaşarlar.
Parazit mikrop kaldı ki
İnsanlar pek de iyi değil.
İnsanlar hakkında bunu düşünüyorum.
Ölüm yaşam, dişi erkek.
Bu dünya zıtlıklar dünyası
Bunu en başından beri gördüm.
Misal bu hareketi yapmasam bile
Yine yenilmez miydim?
Evet.
Çünkü kaldığım ev kaderim
Yıllardan beri zengin fakir çatışması gördüm.
Bu kurumları sadece bu sene öğrendim.
Aileler, kurumlar.
Ve dünya çok güzel.
Gezemesem de güzel.
Her türlü yenilecektim zaten.
Çünkü gücüm yok.
Hayatta pek anlayış göremedim.
İstediğim şey sadece anlayıştı belki.
Varlığım hakkında
Pek düşünmedim
Nereden geldiğim
Bunları geçen seneden
Beri düşünmeye başladım.
Varoluş neydi benim için?
Doğrusu kendim hakkında
Hiçbir şey bilmiyorum.
Bilincim beni hep iyi şeyler
Yapmaya itti bunca zaman.
Güç kavramı ise benden çok uzak.
Kurumlar zayıfı
Eziyor.
Tekrar söylüyorum
Çok iyi olsam da
Bunu kazanamazdım.
Çünkü onların çıkarına
Uygun düşmüyor.
Mükemmel olsam da
Alamazdım rövanşı.
Beş bin yıllık çalışmayı
Yirmi dört yaşındaki biri mi
Yensin?
Suçum yok cidden.
Sadece güçlü olan
Zayıfı eziyor.
Yapılan yanlışlar
Buna etki edemez.
On parmak kurum
Bir parmak ben.
Galibiyet imkansız.
Bunu kendi ailemde de gördüm.
Para ve diğer şeyler.
Şu zamana kadar
Nefret ettiğim her şey
Saf kötüydüler.
Çünkü iyi insanlardan
Nefret edilmez.
Kötülerden nefret edilir.
Saf kötülük
Benim nefret etmeme
Yol açan faktörlerden
Birisi oldu.
Saf kötü
Çünkü gücünü
Kötülükten alıyor.
Evet...
Herkes hata yapıyor
Mükemmel değilim ben.
Çünkü sonsuz değilim.
Bir sonum olacak benim.
Herkesin tonlarca hatası var.
Hep sevgi bekledim
Birilerinden bir şeylerden.
Hayatımı ot gibi yaşadım doğrusu.
Ne varoluş ne yaratılış
Hakkında hiçbir şey düşünmedim.
Tek bildiğim şey
Doğduğum ev
Kaderim oluyor.
Kurumlar...Kurumlar...
Kurumlar parazit.
Hatam 5000 yıl önce
Doğmamış olmak
İlluminati, Cion, Gül...
Hayatımda bu kadar
Hırslı olmadım doğrusu.
Benim hayatım
Sadelikten ibaret oldu.
Eğer yaşıyorsam
Var olduğum için
Yaşamıyorsam
Öldüğüm için.
Bu benim hayat özüm.
Pek kurum görmedim
Gördüğüm kurumlar
Okul ve küçük yerler oldu.
Misal üniversitede
Not alınırdı.
Herkeste bir çıkar vardı hep.
Menfaat desem daha doğru olur.
Kurumlar da menfaattir.
Düşününce.
Hayattan pek bir şey anlamadım
Doğrusu.
Sebebi
Kafamın saf iyi olmasıydı.
Mesela o dökülen lokmaların
İllüzyon olduğunu
Daha yeni anlıyorum.
Çünkü lokmayı aldıktan sonra
Hemen gidiyorlar nasılsa
Çok tuhaf illüzyon gibi.
Lokmayı alıp gidiyorlar.
İnsanlar da tuhaf.
Sanki onlar da illüzyon gibi.
İllüzyon gibi herkes.
Yoksa ben mi yanılıyorum?
Kayıt Tarihi : 13.12.2020 10:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Buse Güngör](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/13/arayislar-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!