Arayışım bir yetim gibi Şiiri - Burak Çevik

Bir yetim gibiydi arayışım
Her geçen insandan şefkat beklemek
Başım okşansa aklıma sen gelirdin
Üstümü örtecek biri yok yanımda
Bir yetim gibiyim

Baba diyebileceğim kimse yok yanımda
Bir resim var şimdi sağımda
Tam sağ tarafımda bir adam
Adı Baba
Gözyaşları mürekkep oldu
Kalem şimdi tükenmez
Kâğıt yetmez yetime
İçini dökse birine
Bir yetim gibi haykırışlarım sessiz ama içten
Belli etmem dışarıya

Duvarlar bilir benim acımı yalnızlıklar
Meşgul etmeyin beni kahkahalarınızla
Güzel bir telefon alamadı diye kızdığınız baba
Belki kazınmıştır başkasının ranzasına
Her baktığında kan ağlıyordur
Telefon değil istediği
Kim bilir belki gözleri
Belki sözleri

Bir Yetim gibi hayat şimdi
Bir el bekledim ama hep hızlıca yanağıma geldi