Karşısında duran deniz dingindi,
huzurunu ele veriyordu.
Denizin tam bitiminde başlayan şehir çok da uyanık değil gibiydi.
Yeşil dallar arasında hem yanı başındaymış
hem de çok yukarıdaymış gibi izledi uzun zaman görmediği şehrini. Boztepe’den Trabzon’a bakmak.
Uyanışların en güzeli.
Rüzgarı tam yanında hissetmek,
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta