Karşısında duran deniz dingindi,
huzurunu ele veriyordu.
Denizin tam bitiminde başlayan şehir çok da uyanık değil gibiydi.
Yeşil dallar arasında hem yanı başındaymış
hem de çok yukarıdaymış gibi izledi uzun zaman görmediği şehrini. Boztepe’den Trabzon’a bakmak.
Uyanışların en güzeli.
Rüzgarı tam yanında hissetmek,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta