Aslında her dem ağlar sema, bakıp padişahın tahtına.
Her dem yanar dünya, yüreğindeki sızının yangısıyla.
Gam der, dert der gecesinde gündüzünde,
Bilmez ki âdem, dert ne gecede, ne gündüzde.
Bakar göz âleme, seyrin şevki ile;
Bilmez ki yürek, sevda şevkin de ötesinde.
Ne ağlamak ne yanmak çare aşığın derdine...
Acılar vardır, bir de çaresizlikler
Ne zaman başladıysa benim öyküm
Yürüdük, kim bilir kaç yıl beraber
Bir yanımda aşk, bir yanımda olum
Durup kirlendim yaşadıkça
Aşktı beni yıkayan, Arıtan su
Devamını Oku
Ne zaman başladıysa benim öyküm
Yürüdük, kim bilir kaç yıl beraber
Bir yanımda aşk, bir yanımda olum
Durup kirlendim yaşadıkça
Aşktı beni yıkayan, Arıtan su
Bilmez ki âdem, dert ne gecede, ne gündüzde
dert geceyle gündüzün bir olduğu kaderde..
kainatın yaratılış gerekçesinde..
muhteşem bir şiir okudum yine..
eyvallahhhh şairem 10+10+10
Sevmek soyut bir zevktir...tebrikler
Eline yüreğine sağlık bacım...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta