Gittiğim her yol çıkmazda sanki,
Düşlerim peşimden kaçmış meğer.
Sanmışım yıllarca doğruyu belki,
Yanlışa saplanan taşmış meğer…
Aklım bir denizdi, ben damlasıydım.
Taştıkça kurudum, daldıkça sustum.
Görünmez sırları arardaydım,
Kaybolup kendimi sonunda buldum…
Hayalin peşinde düştüm yollara,
Vuslatın eşiğinde ben kül savurdum.
Özlemin rüzgârı vurdu kollara,
Yaklaştıkça yandım, uzaklaştım, durdum…
Gerçeği sandığım düştü elimden,
Bir yanı gökyüzü, bir yanı boşluk.
Görmeden anladım hisle derinden,
Sonsuzu sığdırdım bir anlık bakışa…
Sebebi sorguladım tek tek içimde,
Cevapsız sorular sustu derinde.
Binlerce kalabalık geçti önümde,
Ben yine yalnızdım, kendi özümde…
Kelime kelime böldü dilimden,
Bir mısra kırk kere yeniden yazdım.
Geceler sığındı derin ilimde,
Sessizce çığlığa fısıldadım…
Varla yok arasında, son bir nefeste,
Aklım ki aklımı benden alırdı.
Yol O’na varırsa, ben de peşinde,
Zamanın eşiğinde bir adım kaldı…
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 01:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!