Ne yeryüzünde yerimi buldum
Ne gökyüzüne çıkabildim.
Alışırım dediğim her şey
Sırtımda kambur.
Zerdüşt gibi ateşin başında,
Alevden bir sır bekler olmuşum
O sır beni yakmış, kaybolmuşum.
Bir pire olmuş bin hendek atlamışım
O yaralar ne diye kimse sormamış.
Halimden memnun değilim
Buna da şükür!
Her şeyi unutmuşum gibi
Her şeyi hatırlıyormus gibi
Bazen çocuk, bazen yaşlı
Ama ben en çok ta mezar da gibi
Her şeyi bilen ama kimseye söylemeyen bir ceset gibi.
Önce içim çürümüş,yanmışım
O yangın da kaybolmuşum
Yol yok, ölümden öte
O na da nasıl gidilir?
Kaşlarımda bir ağırlık
Gözlerimde bir nefret, Kendime
Dişlerimde demir leblebi, susmak en iyisi
Düşlerimde ta kendisi, yalan
Ben gibi.
Kayıt Tarihi : 16.7.2023 03:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!